W EDK Mistrzejowice uczestniczyłem już dwa razy. Pierwszy raz na trasie pętli do Staniątek – 48 km. Zupełnie nowe doświadczenie, ogromny wysiłek, ból oraz zmęczenie, którego nie doświadcza się na codzień. W zmęczeniu tym jednak zaczynamy szukać Boga, mówić szczerze do niego, czego często brakuje nam w życiu codziennym ze względu na brak czasu oraz inne „ważniejsze” sprawy.
Ze względu na trudy trasy po jej przejściu powiedziałem sobie – nigdy więcej, lub jeśli pójdę jeszcze raz to na sporo krótszą trasę. Poszedłem na dłuższą…
Do Ojcowa – 49 km.
Dlaczego? Sam nie wiem. Poczułem, żę chcę to zrobić jeszcze raz. Trasa wydała się atrakcyjna, a ja stwierdziłem, że dam radę skoro w ubiegłym roku się udało. Tym razem nie samotnie, lecz z grupą, ale w skupieniu i milczeniu. Trasę przeszedłem bez problemu, EDK oraz rozważania przypominają mi co tak naprawdę jest ważne w życiu, jak często zapominamy o Bogu i drugim człowieku, ciągle się spiesząc, dążyć do spełnienia własnych pragnień, celów próbując odnaleźć pozorne szczęście. Choć nie zawsze o tym pamiętam i nie zawsze mi to wychodzi, staram się żyć tak jak uczy tego EDK – ekstremalnie, z Bogiem i w zgodzie z drugim człowiekiem.
Piotr Saracyn, uczestnik EDK
